آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟

شما مقداری بیت کوین در کیف پول خود دارید و می خواهید آنها را برای خریدهای روزانه خود خرج کنید. اما در دنیایی که Visa ، Mastercard و سایر خدمات مالی هنوز بر بازار تسلط دارند ، این وضعیت چگونه خواهد بود؟

مدتهاست که توانایی رقابت بیت کوین با سایر سیستم های پرداخت در جامعه ارزهای رمزپایه مورد بحث است.  هنگامی که ساتوشی ناکاموتو Satoshi Nakamoto بلوک ها را برنامه ریزی کرد که برای جلوگیری از هرزنامه در شبکه ، محدودیت اندازه هر یک تقریبا 1 مگابایت داشته باشند ، او همچنین مشکل عدم نقدینگی بیت کوین را برطرف کرد.

از آنجا که پردازش هر بلوک به طور متوسط ​​10 دقیقه طول می کشد ، فقط تعداد معدودی تراکنش می تواند همزمان انجام شود. برای سیستمی که بسیاری ادعا می کردند می تواند جایگزین پرداخت های فیات شود ، این مانع بزرگی بود.  در حالی که ویزا در هر ثانیه حدود 1700 معامله را انجام می دهد ، بیت کوین می تواند حداکثر 7 فرآیند را انجام دهد. افزایش تقاضا به ناچار منجر به افزایش کارمزد می شود و سودمندی بیتکوین حتی بیشتر محدود می شود.

بحث مقیاس گذاری موجی از نوآوری در فن آوری را در جستجوی راه حل ها به راه انداخته است. در حالی که پیشرفت چشمگیری حاصل شده است ، اما هنوز یک راه حل پایدار کاملاً روشن نیست.

در ابتدا به نظر می رسید که یک راه حل ساده افزایش اندازه بلوک است. با این حال این ایده به هیچ وجه ساده نبود.

اول ، توافق مشخصی در مورد میزان افزایش آن وجود نداشت. برخی از پیشنهادها طرفدار 2 مگابایت ، دیگری 8 مگابایت بود و یکی میخواست به 32 مگابایت برسد.

تیم توسعه استدلال کردند که افزایش اندازه بلوک با دادن قدرت بیشتر به استخراج کنندگان با بلوک های بزرگتر ، تمرکز زدایی پروتکل را تضعیف می کند. به علاوه ، رقابت برای دستیابی به ماشین های سریعتر می تواند در نهایت استخراج بیت کوین را بی سود کند. همچنین، تعداد گره هایی که می توانند بلاک چین بسیار سنگین تری را اجرا کنند ، می توانند کاهش یافته و شبکه ای را که به عدم تمرکز بستگی دارد ، بیشتر متمرکز کنند.

دوم ، همه در این روش تغییر اتفاق نظر ندارند. وقتی مشارکت غیرمتمرکز است ، چگونه یک ارتقا در سطح سیستم را انجام می دهید؟ آیا همه باید نرم افزار بیت کوین خود را به روز کنند؟ اگر بعضی از ماینرها ، گره ها و تریدرها این کار را نکنند چه؟

این فرآیند با تغییر در نحوه ذخیره سازی داده های معامله ، ظرفیت بلوک های بیت کوین را بدون تغییر در اندازه آنها افزایش می دهد. 

SegWit در آگوست 2017 از طریق نرم فورک در شبکه بیت کوین مستقر شد تا آن را با گره هایی که ارتقا نیافته اند سازگار کند. در حالی که بسیاری از کیف پول ها و سایر سرویس های بیت کوین به تدریج نرم افزار خود را تنظیم می کنند ، دیگران به دلیل ریسک و هزینه قابل مشاهده تمایلی به این کار ندارند.

چندین افراد فعال صنعت استدلال کردند که SegWit به اندازه کافی دور نرفته است – ممکن است در کوتاه مدت کمک کند ، اما دیر یا زود بیت کوین دوباره در برابر محدودیت رشد خود قرار می گیرد.

در سال 2017 ، مصادف با کنفرانس CoinDesk’s Consensus در نیویورک ، رویکرد جدیدی آشکار شد: Segwit2X.  این ایده با حمایت چندتا بزرگترین صرافی ها بخش SegWit را با افزایش اندازه بلوک به 2 مگابایت ترکیب کرد و به طور موثر ظرفیت معامله قبل از SegWit را در ضریب 8 ضرب کرد.

به دور از حل مسئله ، این پیشنهاد موج اختلاف بیشتری ایجاد کرد. نحوه رونمایی از آن (از طریق اعلامیه عمومی و نه پیشنهاد ارتقا) و عدم محافظت از پخش مجدد (معاملات ممکن است روی هر دو نسخه انجام شود و به طور بالقوه منجر به هزینه های مضاعف شود) بسیاری را رتبهبندی کرده است و توزیع مجدد قابل درک قدرت به دور از توسعه دهندگان نسبت به ماینرها و مشاغل تهدید می کند که باعث ایجاد یک شکاف اساسی در جامعه می شود.

سایر رویکردهای فناوری به عنوان راهی بالقوه برای افزایش ظرفیت در حال توسعه هستند.

امضاهای Schnorr راهی برای تلفیق داده های امضا ، کاهش فضای اشغال شده در یک بیت کوین (و افزایش حریم خصوصی) ارائه می دهد. همراه با SegWit ، این می تواند تعداد بیشتری از معاملات را بدون تغییر محدودیت اندازه بلوک ، مجاز کند و کار بر روی شبکه لایتنینگ ، یک پروتکل لایه دوم که در بالای بیت کوین اجرا می شود ، کانال هایی از تراکنش های سریع را باز می کند که فقط در هنگام آماده شدن شرکت کنندگان کانال در شبکه بیت کوین مستقر می شوند.

به روزرسانی SegWit به آهستگی در سراسر شبکه گسترش می یابد و ظرفیت معامله را افزایش می دهد و هزینه ها را کاهش می دهد.

پیشرفت در راه حل های پیشرفته تر مانند لایتنینگ ، با ارسال معاملات در شبکه های آزمایشی (و همچنین برخی از بیت کوین واقعی) سرعت بیشتری دارد و پتانسیل امضاهای Schnorr با توجه به چندین پیشنهاد که در مورد جزئیات عملکرد و یکپارچه سازی کار می کنند ، توجهات را افزایش می دهد.

در حالی که به نظر می رسد استفاده از بیت کوین به عنوان یک مکانیزم پرداخت جایگاه خود را در ارزش خود به عنوان یک دارایی سرمایه گذاری قرار داده است ، اما نیاز به تعداد بیشتری از معاملات همچنان ضروری است زیرا هزینه های دریافت شده توسط ماینرها برای پردازش در حال حاضر گران تر از معادل های فیات است. از همه مهمتر ، توسعه ویژگی های جدید که عملکرد را افزایش می دهند برای باز کردن پتانسیل فناوری زمینه بلاکچین بسیار مهم است.